ريحانه يک دختر جوان است که از ۱۹ سالگي در زندان بوده است، او يک زن
مستقل و با اعتماد به نفس بود که دانشگاه رفته و مشغول کار و زندگي اش بود.
يک روز سياه او در حاليکه با يک نفر ديگر تلفني در مورد کارش حرف ميزد، به
دام يک مرد مي افتد که قبلا کارمند وزارت اطلاعات بوده است. مرتضي سربندي
از شغل ريحانه با گوش دادن به مکالمه اين دختر جوان مطلع ميشود و نقشه
ميريزد تا او را به دفتر کارش برده و به او تجاوز کند. مرتضي پزشک است و به
ريحانه ميگويد ميخواهد دکوراسيون دفتر کارش را عوض کند و ريحانه که مردي
همسن پدرش را مي بيند، براي انجام کار دکوراسيون با او وعده ميگذارد. اما
چند قدم بعد ماشين مرتضي جلوي پاي ريحانه توقف ميکند و ريحانه با او در
همان روز راهي محل کارش ميشود.
در محل کار، مرتضي با وضو گرفتن و بعد از انجام دو رکعت نماز بسوي
ريحانه آمده و قصد تجاوز به وي را دارد. او با گره زدن دستانش دور کمر اين
دختر جوان به ريحانه ميگويد ديگر راه فرار نداري. ريحانه از خود دفاع ميکند
و با چاقويي که بسياري از دختران و زنان در ايران براي دفاع از خود همراه
دارند، به کتف او ميزند و فرار ميکند.
اکنون او به اتهام قتل عمد دستگير شده است. در دادگاهي که ابدا بويي از رسيدگي منصفانه به ماجرا در آن نيست، همچون تمام موارد دادگاههاي جمهوري اسلامي تصميم از قبل گرفته شده و حکم از قبل داده شده است. در اينجا يک زن به يک مرد "متعصب و مسلمان" که قبلا همکار وزارت اطلاعات بوده، دست درازي کرده و و این برای حاکمیت جمهوری اسلامی یک فاجعه است. با اعدام ريحانه به همه زناني که چنين کاري ممکن است بکنند بايد درس عبرت بدهند. بايد ريحانه را قرباني کرد تا هيج زن و دختري جرات نکند روي مردان و بويژه سربازان "امام زمان" و همکاران وزارت اطلاعات دست بلند کند.
نظام و سيستم ضد زن است، نظام و سيستم مدافع مردسالاري و تجاوز به زنان است نظام و سيستم مبلغ تجاوز و بي حرمت کردن زنان است.
قبل از هر دادگاه تصميم در راهروهاي وزارت اطلاعات و دستگاه قضايي گرفته شده است. حکم از اول اعدام است. اکنون بايد ريحانه را وادار کنند اعتراف کند. چگونه؟ تنها راهي که وزارت اطلاعات و سيستم قضايي حکومت اسلامي مي شناسد، شکنجه است!
يک دختر جوان دانشجو را که در يک روز سياه مسير زندگيش عوض شد، چنان بيرحمانه شکنجه ميکنند و کتک ميزنند که همه چيز را قبول ميکند. اين روش کار آنها براي درست کردن پرونده ها است.
در دادگاه کذايي حکومت اسلامي، ريحانه بهترين دفاع را از خود ميکند. فقط کافي است بگويد، در کجا بدنيا آمده و چگونه زيسته و چگونه حکومتي با قوانين و سنتهاي اسلامي، او را به اينجا کشانده است. او کافي است بگويد در ايران زنان چگونه زندگي ميکنند و حکومت اسلامي و آخوند و دستگاه تبليغاتي اين رژيم چگونه روزانه عليه زنان سم مي پاشد و تبليغات زهر آگين ميکند و فقط کافي است بگويد در زندانهاي مخوف اين حکومت چه بر سرش آوردند.
شنيديم که قضات حکومت اسلامي گفته اند: افراد خانواده مقتول همه با چادر و لباس پوشيده آمده اند و پسرش انگشتر عقيق بر دست دارد، پس شايد مقتول قبل از انجام همخوابي، صيغه خوانده است!
ما امروز در مقابل يک سوال هستيم. ريحانه را ميخواهند همين روزها اعدام کنند. خانواده او از ترس اينکه وضع فرزندشان بدتر نشود، در اين هفت سال هيچ نگفته اند و موضوع بعد از قطعي شدن حکم و رفتن دستور اعدام به بخش اجراي احکام به بيرون درز کرده. پس وقت کم است و يک زن جوان ۲۶ ساله در معرض اعدام. چه ميتوان کرد؟
تنها راه نجات، اعتراض عمومي است. بايد حکومت را تحت فشار گذاشت اين تنها راه است.
کمپيني اعلام شده و يک هفته همبستگي با ريحانه فراخوان داده ايم و از دنيا خواسته ايم کاري کنند جان اين دختر جوان را نجات دهيم و دنيا صداي ما را شنيده و طومار اعتراضي ما را لحظه به لحظه از سراسر جهان امضا ميکنند. امروز با گذشت ۴۸ ساعت از اين فراخوان بيش از ۴۰۰۰ نفر طومار اعتراضي را امضا کرده اند اين بسيار خوب است
https://secure.avaaz.org/en/petition/Catherine_Ashton_Ban_Ki_Moon_Ahmad_Shaheed_Save_26_year_old_woman_from_being_hanged_in_Iran/?fgoyhhb
اما از ايران دوستان جوان ريحانه، کساني که خبر را شنيده و قصد نجات وي را دارند دست بکار شده و به همه جا سر کشيده و نامه نوشته و از همه خواسته اند اعتراض کنند.
اين جوانان اما ميگويند، بسياري از شخصيتهاي اسم و رسم دار "حقوق بشري" در خارج از ايران بي تفاوت از اين فراخوان ميگذارند و برخي ميگويند ما با وزارت اطلاعات نميخواهيم درگير شويم و راهشان را ميکشند و ميروند. و اين نامه از ايران براي ما آمده است:
اکنون او به اتهام قتل عمد دستگير شده است. در دادگاهي که ابدا بويي از رسيدگي منصفانه به ماجرا در آن نيست، همچون تمام موارد دادگاههاي جمهوري اسلامي تصميم از قبل گرفته شده و حکم از قبل داده شده است. در اينجا يک زن به يک مرد "متعصب و مسلمان" که قبلا همکار وزارت اطلاعات بوده، دست درازي کرده و و این برای حاکمیت جمهوری اسلامی یک فاجعه است. با اعدام ريحانه به همه زناني که چنين کاري ممکن است بکنند بايد درس عبرت بدهند. بايد ريحانه را قرباني کرد تا هيج زن و دختري جرات نکند روي مردان و بويژه سربازان "امام زمان" و همکاران وزارت اطلاعات دست بلند کند.
نظام و سيستم ضد زن است، نظام و سيستم مدافع مردسالاري و تجاوز به زنان است نظام و سيستم مبلغ تجاوز و بي حرمت کردن زنان است.
قبل از هر دادگاه تصميم در راهروهاي وزارت اطلاعات و دستگاه قضايي گرفته شده است. حکم از اول اعدام است. اکنون بايد ريحانه را وادار کنند اعتراف کند. چگونه؟ تنها راهي که وزارت اطلاعات و سيستم قضايي حکومت اسلامي مي شناسد، شکنجه است!
يک دختر جوان دانشجو را که در يک روز سياه مسير زندگيش عوض شد، چنان بيرحمانه شکنجه ميکنند و کتک ميزنند که همه چيز را قبول ميکند. اين روش کار آنها براي درست کردن پرونده ها است.
در دادگاه کذايي حکومت اسلامي، ريحانه بهترين دفاع را از خود ميکند. فقط کافي است بگويد، در کجا بدنيا آمده و چگونه زيسته و چگونه حکومتي با قوانين و سنتهاي اسلامي، او را به اينجا کشانده است. او کافي است بگويد در ايران زنان چگونه زندگي ميکنند و حکومت اسلامي و آخوند و دستگاه تبليغاتي اين رژيم چگونه روزانه عليه زنان سم مي پاشد و تبليغات زهر آگين ميکند و فقط کافي است بگويد در زندانهاي مخوف اين حکومت چه بر سرش آوردند.
شنيديم که قضات حکومت اسلامي گفته اند: افراد خانواده مقتول همه با چادر و لباس پوشيده آمده اند و پسرش انگشتر عقيق بر دست دارد، پس شايد مقتول قبل از انجام همخوابي، صيغه خوانده است!
ما امروز در مقابل يک سوال هستيم. ريحانه را ميخواهند همين روزها اعدام کنند. خانواده او از ترس اينکه وضع فرزندشان بدتر نشود، در اين هفت سال هيچ نگفته اند و موضوع بعد از قطعي شدن حکم و رفتن دستور اعدام به بخش اجراي احکام به بيرون درز کرده. پس وقت کم است و يک زن جوان ۲۶ ساله در معرض اعدام. چه ميتوان کرد؟
تنها راه نجات، اعتراض عمومي است. بايد حکومت را تحت فشار گذاشت اين تنها راه است.
کمپيني اعلام شده و يک هفته همبستگي با ريحانه فراخوان داده ايم و از دنيا خواسته ايم کاري کنند جان اين دختر جوان را نجات دهيم و دنيا صداي ما را شنيده و طومار اعتراضي ما را لحظه به لحظه از سراسر جهان امضا ميکنند. امروز با گذشت ۴۸ ساعت از اين فراخوان بيش از ۴۰۰۰ نفر طومار اعتراضي را امضا کرده اند اين بسيار خوب است
https://secure.avaaz.org/en/petition/Catherine_Ashton_Ban_Ki_Moon_Ahmad_Shaheed_Save_26_year_old_woman_from_being_hanged_in_Iran/?fgoyhhb
اما از ايران دوستان جوان ريحانه، کساني که خبر را شنيده و قصد نجات وي را دارند دست بکار شده و به همه جا سر کشيده و نامه نوشته و از همه خواسته اند اعتراض کنند.
اين جوانان اما ميگويند، بسياري از شخصيتهاي اسم و رسم دار "حقوق بشري" در خارج از ايران بي تفاوت از اين فراخوان ميگذارند و برخي ميگويند ما با وزارت اطلاعات نميخواهيم درگير شويم و راهشان را ميکشند و ميروند. و اين نامه از ايران براي ما آمده است:
جانش در خطر است کجا هستید فعالان حقوق بشر ، خانم شیرین عبادی کجاست، دکتر لاهیجی کجا است، کو احمد شهید، چرا فقط از حقوق بشر یک اسم باقی مونده چرا حقوق بشر شده دکان و کاسبی برای یک عده چرا هیچ کس حرفی نمیزنه این خانم برای دفاع از حقش در برابر تجاوز محکوم به اعدام شده ... چرا هیچ کس داد نمیزنه آقای نوری زاد که فریادت گوش فلک رو کر کرده کجایی ، روسای احزاب داخل و خارج از کشور کجا هستید؟ من برای تمام دانشجوها و مردم خواهم گفت به جز اندک دلسوزانی هیچ کس به فکر این دختر نیست.من برای فردای ایران خواهم نوشت حقوق بشر دروغی بیش نیست فقط دکان تجاری برای عده ای معلوم الحال است از کسی نام نمیبرم ولی امشب دوستان ما با همه افراد ذی نفوذ در داخل و خارج از کشور تماس گرفتند خلاصه کلامشان این بود ما را با وزارت اطلاعات درگیر نکنید!چرا اینقدر ترس در دوستان خارج کشور است نمیدانم البته از امثال ابراهیم نبوی ها توقعی نیست ولی ... بگذریم آی آدم ها که بر ساحل نشسته شاد و خندانيد يک نفر در آب دارد مي سپارد جان...
پاسخ من به اين دوستان جوان اينست:
هر مورد موفقيت ما در نجات جان انسانها و آخرين مورد آن سکينه محمدي آشتياني با توسل به مردم دنيا و ايران بوده است.
ما بايد دست به دست هم داده و کاري کنيم که دنيا صداي ريحانه را بشنود. اين امکان پذير است و ميتواند زندگي نجات دهد.
از دانشجويان و دوستان ريحانه در ايران از هنرمندان و دوستان خانواده ريحانه و از همگان در سراسر جهان دعوت ميکنيم بهر طريق ممکن به اين حکم اعتراض کنند.
از دانشجويان دانشگاه ريحانه و همه دانشجويان و جوانان دعوت ميکنم که اين خبر را وسيعا پخش کنند، با خانواده ريحانه تماس گرفته و با آنها ابراز همدردي کنند، بگويند که حاضرند، در صورت لزوم در مقابل زندان، قوه قضاييه و بيت رهبري و يا مجلس تجمع کرده و خواهان لغو اين حکم شوند. در فيس بوک و مدياي اجتماعي اين اخبار را به اشتراک بگذاريد ونشان دهيد که جامعه به اين موضوع حساس است.
از هنرمندان دعوت ميکنم که با برگزاري شب همبستگي با ريحانه و اجراي تئاتر و برنامه هاي هنري عليه اعدام و در دفاع از ريحانه اقدام کنند.
از همه احزاب اپوزيسيون حکومت اسلامي از نهادهاي عليه اعدام دعوت ميکنم که فورا و بهر طريق ممکن عليه حکم اعدام ريحانه عکس العمل نشان دهند. شنبه ۲۲ مارس تا شنبه ۲۹ مارس هفته همبستگي با ريحانه است ، دعوت به برگزاري ميتينگ اعتراضي در سراسر جهان عليه اين حکم اعدام، ساده ترين کاري است که همه احزاب و جريانات در خارج از کشور ميتوانند انجام دهند.
اين يک نبرد مهم است و نقش و يا سکوت افراد و يا شخصيت ها در اين حرکت واضح است. بگذار مردم ايران ببينند چه کساني در کنار آنها بوده، ضربان قلب مادر و خواهر ريحانه را درک کردند و به همراه آنها کابوس ديدند و براي نجات جان عزيزان آنها جنگيدند و چه کساني با بهانه هاي مختلف، سکوت کرده و در نهايت، دستي تکان داده و براي ما آرزوي موفقيت کردند و يا عليه ما تبليغات کردند. اين هم در تاريخ مبارزه عليه اعدام ثبت خواهد شد.
پيش بسوي سازمان دادن يک حرکت جهاني در دفاع از ريحانه
پيش بسوي يک هفته پر از فعاليت و موفقيت در همبستگي با ريحانه جباري
مينا احدي
۲۴ مارس ۲۰۱۴
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر